มิวเซียมภูเก็ตได้ดูข่าวการออกมาช่วยเหลือกันและกันของชาวภูเก็ตในสถานการณ์การแพร่ระบาดของไวรัสโควิด-19 ในเวลานี้ ถือเป็นเรื่องราวที่น่าประทับใจและทำให้นึกถึงเรื่องราวของครูนะหุษ รักแต่งาม ครูผู้แสดงเจตจำนงในการช่วยเหลือชาติในภาวะคับขันโดยไม่ต้องมีใครร้องขอ โพสนี้มิวเซียมภูเก็ตจึงของนำเรื่องราวของครูนะหุษมานำเสนออีกครั้ง เพื่อเป็นกำลังใจให้กับคนที่ลุกขึ้นมาช่วยเหลือซึ่งกันและกันในภาวะคับขัน
.
ความรักชาติของ ครูนะหุษ รักแต่งาม แสดงให้เห็นผ่านจดหมายฉบับลายมือเขียน ที่ปัจจุบันได้กลายเป็นเอกสารจดหมายเหตุเก็บรักษาโดยหอจดหมายเหตุแห่งชาติ จดหมายฉบับนี้เขียนขึ้นในเช้าวันที่ 8 ธันวาคม 2484 ทันทีที่วิทยุแจ้งข่าวการปะทะกันระหว่างกองกำลังฝ่ายไทยกับกองกำลังญี่ปุ่น เนื้อความในจดหมายไดแสดงเจตจำนงในการช่วยราชการในภาวะสงครามอย่างเต็มที่ โดยครูนะหุษได้กล่าวถึงสถานการณ์ในช่วงนั้นว่า

“เวลานี้ นับว่าชาติไทยต้องเข้าสู่สงครามแน่แล้ว ในยามคับขันเช่นนี้ ข้าพเจ้าขอโอกาสสนองและช่วยเหลือชาติ..”

และดูเหมือนครูนะหุษ จะเป็นคนที่มีความเข้าใจในภาวะสงครามเป็นอย่างดี สิ่งที่ครูนะหุษเสนอความช่วยเหลือเป็นอันดับแรก คือยานพาหนะในการลำเลียงขนส่ง โดยครูนะหุษได้มอบ “รถยนต์บรรทุก ๒ คันและเรือใบลำเลียง ๓ ลำ” ไว้สำหรับช่วยราชการ
.
จดหมายของครูนะหุษ คงเป็นจดหมายฉบับแรกที่ส่งถึงจังหวัด ในวันที่ 8 ธันวาคม 2484 ในฐานะประชาชนที่แสดงเจตจำนงในการช่วยเหลือชาติ ก่อนที่คำสั่งในการระดมยานพาหนะช่วยราชการจากทางราชการจะมาถึงเสียอีก
.
ตลอดจดหมาย ถ้อยความที่กินใจที่สุดคือข้อความในย่อหน้าสุดท้าย เชื่อว่าใครได้อ่านก็จะรับรู้ถึงความรักชาติของครูนะหุษ ที่เขียนอุทิศตัวเพื่อชาติไว้ว่า

“นอกจากยานพาหนะดังกล่าว ข้าพเจ้าขอมอบตัวและครอบครัว เพื่อราชการเรียกใช้ได้ทุกเวลา นับแต่วันนี้เป็นต้นไป”
.
เรื่องราวในจดหมายของครูนะหุษถือเป็นบทบันทึกประวัติศาสตร์อารมณ์ ความรู้สึกของผู้คน ที่กำลังเผชิญสงครามโลกครั้งที่ 2 และความรัก ความเสียสละเพื่อชาติของครูนะหุษ รักแต่งาม มากกว่าจดหมายของครูคนหนึ่งที่รักชาติ นี้คือบทเรียนที่ดี สำหรับสอนใจคนรุ่นหลังอย่างพวกเรา
.
สำเนาจดหมายของครูนะหุษ รักแต่งาม
https://upload.i4th.in.th/th/download.php?id=5E2018D81
อ่านประวัติครูนะหุษ รักแต่งาม เพิ่มเติมได้ที่ https://bit.ly/38c0dHM

ขอบคุณข้อมูลจาก หนังสือ แกะรอยสงครามโลกครั้งที่ 2 ภูเก็ต โดย อ.ฤดี ภูมิภูถาวร