พิพิธภัณฑ์พื้นบ้านเฮือนฟองคำทวี  ตั้งอยู่ห่างจากวัดพระธาตุจอมปิง ประมาณ 300 เมตร เป็นพิพิธภัณฑ์ส่วนบุคคล ก่อตั้งขึ้นโดยครูสมคิด อินต๊ะพรม เดิม ครูสมคิดเคยเป็นผู้ดูแลพิพิธภัณฑ์วัดพระธาตุจอมปิง และต่อมาเกิดแรงบันดาลใจจากงานที่ตัวเองรักและสนใจในวัฒนธรรมพื้นบ้าน  ภูมิปัญญาชาวบ้านที่นับวันจะหายไปกับกาลเวลา จึงคิดสร้างพิพิธภัณฑ์ส่วนตัวด้วยเงินของตัวเอง  โดยครูสมคิดใช้เวลาดำเนินการประมาณ 2 ปี เพื่อจัดเป็นแหล่งเรียนรู้ภูมิปัญญาท้องถิ่น

ภายในพิพิธภัณฑ์ มีห้องจัดแสดง ดังนี้

• ห้องประวัติศาสตร์ท้องถิ่น(รากเหง้าของบรรพบุรุษ) จัดแสดงประวัติความเป็นมาของมนุษย์จอมปิง ประวัติกู่ทุ่งศาลา กู่ร้องตีนจา ประวัติวัดพระธาตุจอมปิง ความเป็นมาของเงาพระธาตุจอมปิง  ภาพถ่ายเก่าของบ้านจอมปิง(เมืองจุมภิตนคร) และภาพถ่ายเก่าของจังหวัดลำปาง

• ห้องของสะสม(มุ่งมั่นและอดทน) จัดแสดงของสะสม เช่น  พระ  ปั๊บสา(สมุดข่อย) ผ้ายันต์ ย่ามทอ เงินตรา การ์ดโฟน กล้องถ่ายรูป แสตมป์ ปฏิทิน เซรามิก ฯลฯ

• ห้องภูมิปัญญาชาวบ้าน(ฮีตฮอยบรรพบุรุษ)  จัดแสดงเครื่องมือการทำนา  เครื่องมือดักสัตว์ เครื่องดนตรีพื้นเมือง  ของเล่นเด็กล้านนา เครื่องมือทอผ้า เครื่องมือสล่าล้านนา  ฯลฯ

• ห้องนอนแบบล้านนา(อบอุ่นสุขสบาย)  จำลองที่นอนแบบชาวบ้านชนบท  การนำผ้าทอพื้นเมืองมาปูที่นอน หมอน และผ้าห่มที่ใช้มือเย็บ  มีการทำฝาไหลเพื่อระบายลมและเปิดรับลมให้อากาศในห้องถ่ายเท

• ห้องครัวไฟ(อิ่มกายอิ่มใจ)  จำลองวิถีชีวิตการกินของชาวล้านนา การนำดินมาทำเตาไฟ และข้าวของเครื่องใช้ในอดีตของคนชนบท

• ห้องตุงจัย(มีชัยมงคล) จัดแสดงเรื่องตุงหรือธงของชาวล้านนา  ทั้งตุงที่ใช้จัดในงานมงคลและตุงที่ใช้จัดในงานอวมงคล

• ห้องโคมไฟ(ส่วางไสวเรืองรอง) จัดแสดงโคมไฟอันสวยงามของชาวล้านนา

• ห้องร่มเย็น(อยู่เย็นเป็นสุข) จัดแสดงร่มอันเป็นเอกลักษณ์อย่างหนึ่งของล้านนา

• ห้องตัดผม(คนนิยมชมชอบ) เป็นห้องที่เจ้าของบ้านทำเป็นอาชีพร่วมกับงานรับราชการ