หลวงปู่ศรี เกสะโร อดีตเจ้าอาวาสวัดพระปรางค์ เป็นชาวอำเภอแสวงหา จังหวัดอ่างทอง ชาตะ ปีมะโรง พ.ศ. 2408 มรณภาพ ปีพ.ศ. 2480  ท่านมีความเลื่อมใสในความกล้าและความเป็น “คนจริง” ของวีรชนชาวบ้านบางระจันมากมาตั้งแต่ในวัยเยาว์ และชอบศึกษาวิชาไสยเวทย์ ท่านได้รับการยกย่องว่าเป็น “อาจารย์เหนืออาจารย์” เนื่องมาจากลูกศิษย์ของท่าน ต่อมานั้นได้เป็นพระคณาจารย์ชื่อดังในวงการเกจิแทบจะทุกรูป มีลูกศิษย์ลูกหามากมาย เช่น พระธรรมมุนี หรือหลวงพ่อแพ เขมังกโร วัดพิกุลทอง, หลวงพ่อเชน วัดสิงห์ ,“พระทองคำ” หรือ หลวงพ่อจวน วัดหนองสุ่ม, หลวงพ่อกวย วัดโฆษิตาราม, หลวงพ่อแป้น วัดบ้านไร่ ฯลฯ

ปาฏิหาริย์หลวงปู่ศรี

              หลวงปู่ศรีเป็นพระภิกษุที่มีตบะ เดชะ และมีวาจาสิทธิ์ ดั่งปากพระร่วง พูดอะไรออกมามักเป็นอย่างนั้น เรื่องนี้ หลวงตา บุญยัง กัณยาโณ พระลูกวัดที่วัดพระปรางค์กรุณาเล่าให้ฟังว่า สมัยที่หลวงตายังเด็ก ปู่ย่า ตายาย ของหลวงตาเคยเล่าถึงการหยั่งรู้อนาคตหรือการมีญาณทิพย์ของหลวงปู่ศรีว่า ย้อนไปในอดีต วัดพระปรางค์มีงานประจำปี ทุกคนไปเที่ยวเล่นกันสนุกสนาน หลวงปู่ศรีเรียกเณรมาบอกกล่าวว่า “วันนี้นะ ถ้ามืดแล้วให้กลับเข้ามาอยู่ในวัดกันให้หมดทุกคน ถ้ามืดแล้ว ตะวันตกดินแล้ว อย่าออกไปข้างนอกวัด” ผลปรากฏว่าพอฟ้ามืดลงก็มีฝนกระหน่ำลงมาบริเวณรอบๆวัด มีเพียงในบริเวณวัดเท่านั้นที่ฝนไม่ตกเลยจนนิดเดียว

เรื่องเล่าเกี่ยวกับความศักดิ์สิทธิ์ทางด้านวาจาของหลวงปู่ศรี ยังมีอีกมากมาย 

เรื่องที่ 1

              พระธรรมมุนี หรือ หลวงพ่อแพ เขมังกโร เมื่อครั้งมาเรียนวิชาที่วัดพระปรางค์ ได้บอกกล่าวหลวงปู่ศรีว่า จะขออนุญาตตัดกิ่งมะกรูดที่ยื่นมาบนหลังคากุฏิหลวงปู่ เนื่องจากเห็นว่าหลวงปู่นั้นสะดุ้งตกใจบ่อยๆ เวลาลูกมะกรูดหล่นใส่หลังคา แต่หลวงปู่กลับบอกว่า “ปล่อยเขาเถอะ เขาอยู่กับเราไม่นานหรอก” พอประมาณ 10 วันผ่านไป หลวงพ่อแพพร้อมญาติโยมได้นำผลไม้มาถวายหลวงปู่ที่วัด ก็เห็นว่ากิ่งมะกรูดที่ยื่นไปบนหลังคากุฏิของหลวงปู่ ใบมะกรูดร่วงหมดยืนตายซากอยู่เพียงกิ่งเดียว ก็เลยพูดกับญาติโยมว่า “หยุดก่อน!! โยมเห็นไหม โยมต้องระวังนะ เวลาไปกุฏิจะคุยกับหลวงปู่อย่าทำอะไรให้หลวงปู่ไม่พอใจนะเดี๋ยวหลวงปู่พูดอะไรเป็นอย่างนั้นพวกเราจะลำบาก

เรื่องที่  2

              แป๊ะโล๊ เป็นคนคอยรับใช้หลวงปู่ แกชอบแกะลายไม้ หล่อลายปูนปั้นอยู่ในวัด แป๊ะโล๊เป็นคนติดกระแช่(น้ำตาลเมา) แกจะต้มกระแช่ เอาไว้ในไหกระเทียม เก็บเอาไว้กินเองซึ่งไม่ผิดกฎหมาย แต่มีคนไปแจ้งความว่าแป๊ะโล๊ต้มกระแช่ขาย ซึ่งทางการเขาสั่งห้ามเอาไว้ ตำรวจจึงมาจับแป๊ะโล๊ไป พ่อหลวงปู่ถามหาแป๊ะโล๊จึงได้ทราบความว่าถูกจับไป หลวงปู่ไม่พอใจมากเพราะมาจับคนของหลวงปู่โดยไม่ขออนุญาตก่อน หลวงปู่พูดว่า “คุณพวกนี้มันไม่มีตา ตามันมองไม่เห็น”  ตำรวจนายนั้นไม่กี่วันต่อมาเริ่มมีอาการตาบวมขึ้นเรื่อยๆจนมองไม่เห็น ต้องมากราบขอขมาหลวงปู่ อาการจึงดีขึ้น

เรื่องที่ 3

              ท่านผู้ว่าราชการจังหวัดสมัยนั้นท่านจุฑามาศ มีศรัทธาจะบูรณะวิหารพร้อมเจดีย์หลังเดิม จึงจัดตั้งกองผ้าป่าผู้ว่าฯขึ้น หลังจากนั้นอยู่ๆได้ปรากฏภาพถ่ายหลวงปู่ศรี ซึ่งถ่ายไว้เมื่อพ.ศ 2479 ก่อนหลวงปู่มรณภาพไม่นานขึ้น รูปนี้แต่ไหนแต่ไรไม่เคยปรากฏมาก่อน แต่พอจะมีการบูรณะวิหารเหตุใดจึงปรากฏขึ้น

              หลวงปู่ศรียังสามารถล่วงรู้เหตุการณ์ล่วงหน้าได้แม้กระทั่งวันมรณภาพของท่านเอง  นอกจากนั้นท่านยังสำเร็จวิชา “มหาจินดามนต์” สามารถเรียกสัตว์ได้ราวกับพระสังข์ในวรรณคดีไทยเรื่อง สังข์ทอง เลยทีเดียว ซึ่งเป็นเรื่องที่น่าอัศจรรย์มาก ผลที่ตามมาคือ บริเวณวัดพระปรางค์ในยุคที่หลวงปู่ยังมีชีวิตอยู่ มีสัตว์นานาชนิดเช่น ลิง ค่าง ช้าง ม้า ไก่ กระรอก กระแต ฯลฯ มาอาศัยใบบุญของหลวงปู่เป็นจำนวนมาก และหากชาวบ้านจะเอาปืนผาหน้าไม้มายิงสัตว์เหล่านี้ อาวุธพวกนั้นจะใช้การไม่ได้เลย เนื่องจากหลวงปู่เสกคาถาคุ้มภัยปกป้องเอาไว้ให้ แต่ส่วนใหญ่ชาวบ้านไม่กล้าแตะต้องสัตว์เหล่านั้นเพราะกลัวหลวงปู่ท่านจะสาปแช่งเอามากกว่า 

              แม้แต่น้ำลายของท่านก็ยังมีความศักดิ์สิทธิ์ขนาดถ่มลงพื้นคอนกรีตแล้ว พื้นคอนกรีตยังแตกออกได้เลย มีลูกศิษย์ของท่านได้ประจักษ์มาแล้ว

เครื่องรางของขลัง

              หลวงปู่ศรีได้จัดสร้างวัตถุมงคลไว้หลายประเภท ซึ่งมีจำนวนน้อยแต่มากไปด้วยอิทธิฤทธิ์ ปาฏิหาริย์ อาทิ เชือกคาดเอว ตะกรุด สีผึ้งมหาเสน่ห์ แหวน น้ำมันมนต์ เหรียญ เป็นต้น