อาทิตย์กำลังจะลับขอบน้ำทะเล หมู่นกกำลังบินกลับรัง ประกอบกับเสียงทิวลมต้องลม เสียงคลื่นกระทบฝั่ง ที่เป็นเสมือนกับเสียงดนตรีจากธรรมชาติ ที่มอบให้กับผู้มาเยือน เป็นบรรยากาศยามเย็น ที่แสนสบาย แต่อบอุ่นด้วยเสียงผู้คนที่เดินผ่านไปมา และแสงไฟจากตัวอาคาร ณ สถานที่แห่งนี้ได้ออกแบบคล้ายๆเรือรบ โดยมีอนุสาวรีย์กรมหลวงชุมพรเขตรอุดมศักดิ์ หรือ เสด็จเตี่ย ตั้งอยู่ชั้นบนสุดของอาคาร ทุกครั้งที่มายังสถานที่แห่งนี้ ทำให้ต้องย้อนรำลึกถึงเหตุการณ์ในวันนั้น ผู้ชายหลายคนจากจังหวัดต่างๆในประเทศได้มารวมกัน ภายใต้สีธงไตรรงค์ ในนามทหารเรือไทย เพื่อทำการปกป้องประเทศที่เขารัก แผ่นดินที่เขาเกิด แม้แต่ชีวิตก็เสียสละให้ได้ วันนั้น พ.ศ. 2484 ได้เกิดข้อพิพาท ไทย-อินโดจีนฝรั่งเศส ทำให้ฝรั่งเศสนำเรือรบเข้ามาในน่านน้ำไทย เพื่อทำการยึดครองแผ่นดินไทย  แต่ประเทศไทยไม่ยอมจึงเกิดการสู่รบทางเรือขึ้นที่บริเวณเกาะช้าง  ผลคือเราสามารถรักษาแผ่นดินไทยไว้ได้ ผลคือความสูญเสียทั้งทางชีวิตและทรัพย์สิน หากไม่มีวีรกรรมในครั้งนั้น ผมและพี่น้องชาวตราด อาจไม่ได้ชื่อว่าเป็นคนไทย ผมดีใจที่ได้เกิดมาเป็นคนไทย อยู่ใต้ร่มบรมโพธิ์สมภารของพระเจ้าอยู่หัว วันนี้ผม พี่น้องชาวตราดและเหล่าทหารเรือไทย ต่างเดินทางมายังสถานที่แห่งนี้ เพื่อรำลึก เคารพ และขอบคุณวีรกรรมของทหารเรือไทยในครั้งนั้น แผ่นดินไทยที่บรรพบุรุษปกป้อง รักษาไว้ให้ลูกหลาน การมาเยือนสถานที่แห่งนี้ทำให้ผมได้ย้อนกลับมามองตัวเองว่า เราต้องทำตนให้เป็นประโยชน์ต่อแผ่นดิน ส่งต่อความรักจากบรรพบุรุษ จากทหารเรือสู่ลูกหลาน ความรักที่มีต่อแผ่นดินเกิดที่มีชื่อว่าประเทศไทย ผมรักประเทศไทย