"สิม" มีความหมายที่แปลงมาจากคำว่า สีมา สิมมา หรือพัทธสีมา โดยจากข้อมูลการศึกษาจะพบเห็นและปรากฏในคำจารึกบนแผ่นหินต่าง ๆ ที่ประกาศจิตเจตนาที่จะอุทิศของผู้สร้างปักไว้โดยรอบบริเวณสิม หรือด้านหลัง สิมซึ่งนัยยะและการตีความของคำว่า สิม จึงอาจหมายถึง การกำหนดเขตแดนในการประชุมทำสังฆกรรมในกิจของสงฆ์ ซึ่งมีแผ่นสีมาหินอันเป็นเครื่องหมายหรือสัญลักษณ์บ่งชี้ถึงการแสดงขอบเขตรอบบริเวณตัวสิม เป็นต้น

นิยามของ สิม ในภาษาอีสาน หรือในภาษาโดยทั่วไป หมายถึงโบสถ์นั้นเอง ลักษณะโดยทั่วไปของสิมได้มีการจำแนกออกเป็น  2 ประเภทหลักๆ คือ สิมน้ำ และ สิมบก

โดยสิมน้ำ(อุทกกเขสีมา) ลักษณะการก่อสร้างตัวสิมจะตั้งอยู่ที่กลางน้ำ เช่น สระ บึง หนอง เป็นต้น ส่วนสิมบก ซึ่งนิยมสร้างกันเป็นส่วนใหญ่ จะอยู่บนพื้นดินจึงนิยามเรียกว่าสิมบก

ซึ่งสิมบก ยังสามารถแบ่งออกได้ 2 ประเภท ได้แก่ คามสีมา คือสิมที่สร้างในหมู่บ้านหรือชุมชน และอัพภันตรสีมา เป็นสิมที่สร้างในพื้นที่ป่า เป็นต้น

แต่บางที่ก็อาจมีสิมน้ำในป่าด้วยเช่นกัน  แต่ส่วนมากมีน้อยและไม่นิยมสร้างกัน ปัจจุบันพบเห็นได้น้อยมากเนื่องจากการชำรุดพุพังไปตามกาลเวลา

อันเนื่องมาจากวัสดุที่ใช้ก่อสร้างสิมทำมาจากไม้ 

สิมวัดบ้านหนองขาม  ตั้งอยู่ที่วัดบ้านหนองขาม ตำบลดอนงัว อำเภอบรบือ จังหวัดมหาสารคาม  

ตามประวัติวัดก่อตั้งขึ้นเมื่อประมาณ พ.ศ.2442 ซึ่งลักษณะของสิมวัดบ้านหนองขาม เป็นลักษณะการก่อสร้างแบบสิมบก เป็นรูปสี่เหลี่ยมผืนผ้า ตัวอาคารก่อด้วยอิฐถือปูน มีความกว้าง 15 เมตร  ยาว 21 เมตร ตัวอาคารก่อด้วยอิฐถือปูน เป็นแบบสิมทึบ และมีการตกแต่งแบบศิลปะญวน หันหน้าไปทางด้านทิศวันออก มีประตูทางขึ้น 1 บาน เพียงด้านเดียว และมีหน้าต่างหลอกตกแต่งเป็นซุ้มโค้ง ประดับรูปปูนปั้นทหารถือปืนประดับใรกรอบบานหน้าต่าง ตัวผนังอาคารเป็นแบบทึบ มีหน้าต่าง ด้านละจำนวน 4 บาน แต่หน้าต่างหลอก 2 บาน และเป็นหน้าต่างจริง 2 บาน ลักษณะการตกแต่งหน้าต่างเป็นแบบซุ้มโค้งมีปฏิมากรรมพระพุทธณุปปูนปั้นนูนต่ำประดับอยู่บานหน้าต่างหลอกและบันไดทางขึ้นเพียงด้านเดียวเช่นกัน มีรูปสัตว์ปูนปั้น เป็นรูปสิงโตคู่่หมอบอยู่ตรงหน้าประตูทางเข้า ตัวโครงสร้างหลังคาเป็นหลังคาแบบทรงจั่ว และมีหลังคาปีกนกและมีเสารองรับโดยรอบ  โดยตัวคารสิมหลังนี้ได้มีการทำการบูรณะและแล้วเสร็จในปี พ.ศ.2559  โดยกรมศิลปากร ที่ 9  จังหวัดขอนแก่น