วัดพระนั่งดิน

ตำนานพระเจ้านั่งดิน

            วัดพระนั่งดิน ภายในวัดมีองค์พระประธานเก่าแก่ประดิษฐานอยู่คือ “พระเจ้านั่งดิน” เป็นองค์พระประธานที่ไม่มีฐานรองรับเหมือนกับพระประธานองค์อื่นๆ เป็นหนึ่งสิ่งศักดิ์สิทธิ์คู่บ้านคู่เมืองพะเยาที่มีตำนานที่น่าอัศจรรย์เป็นอย่างยิ่ง ตำนานกล่าวไว้ว่า พระยาผู้ครองเมืองพุทธรสะได้ค้นพบประวัติเมื่อนมจตุจุลศักราช ๑๒๑๓ พระพุทธเจ้าได้เสด็จออกโปรดเมตตาสรรพสัตว์โดยทั่วทางอภินิหาร จนพระองค์ได้เสด็จมาถึงเขตเวียงพุทธรสะ อำเภอเชียงคำในปัจจุบัน พระพุทธองค์ได้ประทับอยู่บนดอยสิงกุตตระ ทรงแผ่เมตตาประสาทพรตรัส ให้พระยาคำแดง เจ้าเมืองพุทธรสะในขณะนั้น สร้างรูปเหมือนพระองค์ไว้ยังเมืองพุทธรสะแห่งนี้ ครั้งเมื่อพระพุทธองค์ทรงตรัสจบ ก็ปรากฏว่าได้มีพระอินทร์หนึ่งองค์ พระยานาคหนึ่งตน ฤๅษีสององค์ และพระอรหันต์สี่รูป ช่วยกันเนรมิตเอาดินศักดิ์สิทธิ์จากเมืองลังกาทวีปเป็นเวลา ๑ เดือนกับอีก ๗ วัน จึงแล้วเสร็จ ครั้นเมื่อพระพุทธองค์ได้โปรดสัตว์ทั่วถึงแล้วจึงเสด็จเข้าสู่เมืองพุทธรสะ อีกครั้ง ทรงเห็นรูปเหมือนที่โปรดให้สร้างขึ้นนั้นเล็กกว่าองค์ตถาคต พระพุทธองค์จึงตรัสให้เอาดินมาเสริมให้ใหญ่เท่าพระพุทธองค์ แล้วพระสัพพัญญูเจ้าได้แผ่รัศมีออกครอบจักรวาล รูปปั้นจำลองได้เลื่อนลงจากฐานชุกชีมากราบไหว้พระสัพพัญญูเจ้า พระองค์ได้ตรัสเทศนากับรูปเหมือนที่ให้สร้างขึ้นนั้นว่า “ขอให้ท่านจงอยู่รักษาศาสนาของกูตถาคตให้ครบ ๕๐๐๐ พระพรรษา” พระรูปเหมือนนั้นได้กราบน้อมรับเอาแล้วประดิษฐานอยู่ บนผืนดินนั้นสืบมา พระรูปเหมือนดังกล่าวคือ “พระเจ้านั่งดิน” ในปัจจุบัน สันนิษฐานว่าพระพุทธรูปนี้สร้างตั้งแต่ครั้งสมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้ายังทรงพระชนม์อยู่ น่าจะมีอายุกว่า ๒๕๐๐ ปี ในการสร้างใช้เวลา ๑ เดือน ๗ วัน จึงแล้วเสร็จ

มีผู้เฒ่าผู้แก่เล่าว่า เคยมีชาวบ้านพากันสร้างฐานรองรับ แล้วอัญเชิญพระเจ้านั่งดินขึ้นประทับ แต่มีเหตุประหลาดเกิดฟ้าผ่าลงมาที่อุโบสถถึง ๓ ครั้ง จึงอาราธนาลงมาประดิษฐานบนพื้นดินดังเดิมตราบเท่าทุก วันนี้