วัดอู่ตะเภา เดิมชื่อว่า วัดอู่สำเภาทอง โดยก่อนจะสร้างวัดนี้ ชาวบ้านจะพากันไปทำบุญที่วัดบ้านบกใหญ่ แต่ด้วยความห่างไกล ผสมกับวัดบ้านบกใหญ่มีผู้คนอยู่หนาแน่น ต่อมาในปีพ.ศ.2431 พระอุชฌาย์ต้น คนโธ จึงได้ย้ายมาสร้างวัดใหม่ คือวัดอู่ตะเภา ในปัจจุบันซึ่งอยู่ที่ตำบลม่วงหวาน อำเภอหนองแซง จังหวัดสระบุรี ถือว่าเป็นวัดที่เก่าแก่มีอายุกว่า 100 ปี

     นอกจากนี้บริเวณวันอู่ตะเภามีการสันนิฐานว่าเป็นเมืองโบราณมาก่อน โดยมีการพบคูน้ำที่มีสภาพตื้นเขิน มีเศษภาชนะดินเผา เครื่องประดับลูกปัด และขวานหินขัด จากหลักฐานที่พบแสดงว่าวัดอู่ตะเภาเป็นเมืองโบราณสมัยทวาราวดี เพราะลักษณ์มีคูน้ำคันดินล้อมรอบ เป็นเมืองซ้อนโดยผังเมืองชั้นในมีลักษณ์กลม ส่วนผังชั้นนอกเป็นรูปสี่เหลี่ยมมุมมน ปัจจุบันบริเวณคูน้ำประชาชนได้ใช้เป็นพื้นที่ทำการเกษตร มีการไถปรับพื้นที่ทำให้สภาพคูน้ำหายไป โบราณวัตถุที่ค้นพบในบริเวณนี้จะถูกจัดเก็บไว้ใน พิพิธภัณฑ์วัดอู่ตะเภา

     ภายในวัดอู่ตะเภาพบอุโบสถเก่าแก่ ผนังก่ออิฐถือปูน มีประตูทางเข้าช่องเดียวทางทิศตะวันออก มีหน้าต่างด้านเหนือ 2 ช่อง หลังคามุงด้วยกระเบื้องมีเพิงต่อไปทางด้านทิศตะวันออก ไม่มีช่อฟ้า ใบระกา หรือหางหงส์เป็นการก่อสร้างแบบเรียบง่าย เพราะเป็นช่างชาวบ้านที่ช่วยกันสร้างตามความศรัทธา มีกำแพงล้อมรอบ เรียกอุโบสถแห่งนี้ว่า “โบสถ์มหาอุตม์”หลังนี้มีหน้าต่าง ประตูเดียว หลังทึบ มีรายละเอียดรายชื่อและจำนวนปัจจัยที่บริจาคบูรณะวัดบนแผ่นหินติดไว้ที่หน้าโบสถ์วัดอู่ตะเภา หนองแซง สระบุรี

     เชื่อกันว่าการสร้างโบสถ์รูปแบบนี้เพื่อเป็นสถานที่ถ่ายทอดวิชาและปลุกเสกเครื่องรางของขลัง เพื่อไม่ให้มนต์คาถาหรือวิชาที่ถ่ายทอดนั้นรั่วไหลออกไปอุโบสถหลังนี้ตามจารึกได้กล่าวว่า ปฏิสังขรณ์เมื่อพ.ศ.2468 แสดงว่าอายุการก่อสร้างจริงพร้อมกับการตั้งวัด ส่วนเจดีย์ด้านหน้าอุโบสถสร้างขึ้นมาภายหลัง ในพ.ศ.2474 โดยพระอุชฌาย์ต้น คนโธ เป็นผู้นำการสร้าง ถือได้ว่าวัดแห่งนี้เป็นวัดที่เก่าแก่ มีเรื่องราวทางประวัติศาสตร์เป็นที่สักการะบูชาของชาวบ้านแถบนั้นอีกด้วย

จัดทำโดย Muse Mobile