คำแนะนำการใช้งาน
ขยายขนาดตัวอักษร
เพิ่มระยะห่างตัวอักษร
เพิ่มขนาดลูกศรชี้
ตำแหน่ง
เส้นช่วยในการอ่าน
เน้นการเชื่อมโยง
ปรับชุดสี
เปิดการใช้งาน
ปิดการใช้งาน
คำแนะนำการใช้งาน
เริ่มต้นใช้งาน
Text Size

การขยายขนาดตัวอักษร

สามารถเลือกปรับขนาดตัวอักษรได้ 3 ระดับ คือ 20% 30% และ 40% จากขนาดมาตรฐาน

Text Spacing

การเพิ่มระยะห่างตัวอักษร

การปรับระยะห่างของตัวอักษร และช่องว่างระหว่างบรรทัด สามารถปรับได้ 3 ระดับ เพื่อให้อ่านข้อมูลต่างๆ ได้ง่ายขึ้น

Large Cursor

การเพิ่มขนาดลูกศรชี้ตำแหน่ง

ขยายขนาดของลูกศรชี้ตำแหน่ง (Cursor) ให้ใหญ่ขึ้นถึง 400%


Reading Guide

เส้นช่วยในการอ่าน

จะมีเส้นปรากฏขึ้น พร้อมกับการเลื่อนลูกศรชี้ตำแหน่ง เพื่อให้ผู้อ่านสามารถโฟกัสข้อความที่ต้องการอ่านได้สะดวกขึ้น

Highlight Links

เน้นการเชื่อมโยง

ช่วยเน้นและแยกส่วนของลิงค์หรือปุ่มต่างๆ ออกจาก เนื้อหาภายในเว็บไซต์ เพื่อให้สามารถมองเห็นปุ่มได้ชัดเจนยิ่งขึ้น

Change Color

เลือกปรับชุดสี

สามารถเลือกปรับชุดสีของเว็บไซต์ได้ 4 แบบตัวอักษรและปุ่มต่างๆ มีสีเข้มคมชัด มองเห็นได้ชัดเจน

ย้อนกลับ

ประเพณีกินวอ

การเฉลิมฉลองปีใหม่ของชาวเขาเผ่าลาหู่(มูเซอ)

          ลาหู่ คำนี้เป็นชื่อของชนเผ่ากลุ่มหนึ่ง ซึ่งปกติจะอาศัยอยู่บนภูเขา ในอดีตคนพื้นราบโดยทั่วไปมักจะเรียกคนกลุ่มนี้ว่า "มูเซอ" แต่ว่า ในระยะต่อมาก็ได้เรียกกันจนเป็นที่รับรู้ว่าเป็นชนเผ่า "ลาหู่"

          การเฉลิมฉลองปีใหม่ ในภาษาลาหู่(มูเซอ) เรียกว่า ประเพณี เขาะเจ๊าเว ซึ่งแปลว่า "ปีใหม่การกินวอ" ซึ่งจะเป็นช่วงเวลาที่บรรดาญาติมิตร ได้กลับมาร่วมงานกันที่บ้านอย่างพร้อมเพรียงเรียงหน้า ไม่ว่าจะอยู่ใกล้ไกลเมื่อทราบว่าทางหมู่บ้านตัวเองจะจัดงานดังกล่าวก็จะกลับมาร่วมกัน เทศกาลของลาหู่ค่อนข้างจะมีเอกลักษณ์เป็นของตัวเอง แตกต่างจากชนเผ่าอื่นๆ ซึ่งปีใหม่หรือการกินวอนี้ มีความสำคัญต่อชาวลาหู่อย่างยิ่ง เพราะเป็นประเพณีที่เกี่ยวเนื่องกับวิถีชีวิตความเป็นอยู่ของเผ่าเสียเป็นส่วนมาก สำหรับผู้ที่สนใจสามารถติดตามข่าวคราวเรื่องดังกล่าวได้จากสื่อต่างๆ ส่วนมากแล้วชนเผ่านี้จะอาศัยอยู่จังหวัดต่างๆ ทางภาคเหนือ เช่น เชียงราย เชียงใหม่ แพร่ เป็นต้น

          ปีใหม่ของลาหู่ไม่ได้กำหนดวันไว้อย่างเฉพาะเจาะจงว่าจะจัดขึ้นวันไหน แต่จะมีการตกลงร่วมกันให้จัดในช่วงเวลาที่สมาชิกของกลุ่มตนเสร็จสิ้นจากภาระกิจการงานต่างๆ ตามอาชีพที่ทำอยู่ และเมื่อเห็นว่าสมาชิกส่วนใหญ่อยู่พร้อมเพรียงกัน เพราะการทำงาน ไม่ว่าจะเป็น ทำไร่ ทำสวน ก็ตามส่วนมากก็จะทำเหมือนกันและเริ่มพร้อมกัน เมื่อเก็บเกี่ยวพืชผลของตนเสร็จแล้วก็จะจัดงานกินวอกันขึ้น  ดังนั้น การจัดงานดังกล่าวของชนเผ่า เมื่ออยู่ต่างหมู่บ้านกันก็อาจจะไม่ได้จัดพร้อมกันก็ได้ เพราะในแต่ละหมู่บ้านอาจจะมีความพร้อมในการจัดงานดังกล่าวไม่พร้อมกัน ทำให้เวลาที่จะจัดงานปีใหม่นี้อาจจะจัดในช่วง กุมภาพันธ์ มีนาคม หรือ เมษายน ก็ได้ทั้งสิ้น   เมื่อถึงช่วงของการฉลองปีใหม่ของหมู่บ้านแล้ว สมาชิกที่ได้ไปทำงานต่างถิ่นต่างที่ หรือในปัจจุบันก็ไปเรียนหนังสือที่อื่น ก็จะกลับมาที่หมู่บ้านเพื่องานฉลองปีใหม่

          ในงานเลี้ยงวันปีใหม่ของ ลาหู่ จะมีการใช้ หมูดำ เป็นหลักในการสังเวยและการเลี้ยงกัน กล่าวคือ จะมีการฆ่าหมูดำ แล้วเอาส่วนที่เป็นเนื้อหมูและหัวของหมู นำไปเซ่นสังเวยต่อเทพเจ้าอื่อซา  ซึ่งเป็นเทพเจ้าที่ชาวลาหู่ให้ความเคารพนับถือเป็นอย่างมาก  พร้อมกับข้าวเหนียวนึ่งที่นึ่งแล้วมาตำให้เหนียว เมื่อเสร็จแล้วก็ปั้นให้เป็นก้อนกลมๆ เรียกว่า "อ่อผุ" บางที่จะได้ยินเรียกกันว่า "ข้าวปุ๊ก" แล้วจึงน้ำเนื้อหมูดังกล่าว มาปรุงหรือทำเป็นอาหารเลี้ยงกันอย่างเต็มที่

          การเฉลิมฉลองปีใหม่ของชาวลาหู่ หรือ มูเซอ นับว่าใช้เวลานานพอสมควร นั่นคือ 12 วัน เพราะเหตุที่มีเวลามากนี่กระมัง จึงได้มีการแบ่งการฉลองออกเป็น 2 ช่วง นั่นคือ

-ช่วงแรก เป็นการฉลองปีใหม่สำหรับผู้หญิง เรียกว่า "เขาะหลวง" หรือ "ปีใหญ่" เป็นระยะเวลา 6 วัน

-ช่วงที่สอง เป็นการฉลองปีใหม่สำหรับผู้ชาย เรียกว่า "เขาะน้อย" หรือ "ปีเล็ก" เป็นระยะเวลา 6 วัน

โดยทั้งสองช่วงนั้น จะมีเวลาว่างหรือหยุดกิจกรรม หว่างอยู่ตรงกลางระหว่างนั้น 1-2 วัน

          หลังจากเวลาสองวันนี้แล้วกลางคืนจะมีการเต้นรำทุก ๆ คืน ลาหู่เรียกว่า "ก่าเคาะเว" ตั้งแต่หัวค่ำไปจนกระทั่งรุ่งสาง  เวลากลางวันชาย - หญิงลาหู่ จะมีการละเล่นกัน แต่แตกต่างกันกล่าวคือ ผู้ชายจะมีการเล่นขว้างลูกข่าง ฝ่ายผู้หญิงจะมีการเล่นลูกสะบ้า และการเล่นโยนลูกบอล ขนาดประมาณกำปั้นมือ ซึ่งเป็นลูกบอลที่ทำมาจากผ้าเย็บไว้ด้านนอกเสมือนเป็นการห่อ โดยข้างในห่อนั้นจะบรรจุแกลบหรือรำข้าวไว้

          เทศกาลฉลองปีใหม่นี้ มีกิจกรรมอื่นๆอีก คือ มีการจุดเทียน เพื่อสวดอ้อนวอนเทพเจ้าที่ชาวลาหู่เคารพนับถือ เพื่อให้สมาชิกในครอบครัวหรือหมู่บ้านของตนมีความสุข มีความอุดมสมบูรณ์ มีฝนฟ้าตกต้องตามฤดู เป็นต้น

          ประเพณีกินวอหรือการฉลองปีใหม่นี้  หากมีชาวลาหู่ (มูเซอ) ในหมู่บ้านที่ตั้งอยู่ใกล้เคียงกัน ได้จัดงานขึ้นพร้อมกันกับหมู่บ้านต้นเอง ก็จะมีพิธีกรรมเพิ่มขึ้นมา เรียกว่า "อ่อรี้เตดะเว" หมายถึง การเดินทางไปเยือนหมู่บ้านอื่นพร้อมกับห่อเนื้อหมู และ อ่อผุ (ข้าวปุ๊ก) ไปทำบุญกับเพื่อนบ้านด้วย พร้อมกันนั้นก็มีการรดน้ำให้ผู้อาวุโส มีการเต้นรำรอบลานพิธีของหมู่บ้านั้น ก่อนจะกลับมาหมู่บ้านของตนเอง และอีกไม่กี่วันเพื่อนบ้านก็จะมาหมู่บ้านของตนบ้าง และจะมีการประกอบพิธีที่เรียกว่า "อ่อรี้เตดะเว" ขึ้นเป็นการตอบแทนเช่นเดียวกัน

          สำหรับการแบ่งแยกวันฉลองปีใหม่ระหว่างชายและหญิงของเผ่านั้น ผู้เฒ่าได้อธิบายไว้ว่า สมัยก่อนนานมาแล้ว พวกผู้ชาย ต้องออกไปปฏิบัติภารกิจ นอกหมู่บ้านไกลๆ เป็นเวลานาน ๆ เช่น การไปร่วมสงคราม ไปค้าขายต่างถิ่น ไปล่าสัตว์ในป่า เป็นต้น เมื่อไปไหนไกลๆหรือนานวัน ทำให้ไม่สามารถจะกลับมาทันร่วมฉลองปีใหม่พร้อมกัน เหล่าผู้หญิงที่อยู่ดูแลบ้านเห็นว่าถึงเวลาที่จะฉลองกันแล้วก็จึงจัดขึ้นก่อน ภายหลังเมื่อพวกผู้ชายกลับจากภารกิจต่างๆ กลับมาปรากฏว่า ปีใหม่ก็ถูกจัดขึ้นและเสร็จไปก่อนแล้ว บรรดาผู้ชายทั้งหลายจึงทำการจัดงานฉลองปีใหม่กันเฉพาะพวกตนอีกหนหนึ่ง

          ปัจจุบันนี้ก็ยังมีการจัดประเพณีกินวอ 2 ช่วงเหมือนเดิม คือ เขาะหลวง และ เขาะน้อย เช่นเดียวกับสมัยเก่า แต่ว่า ทั้งสองเพศสามารถเข้าร่วมด้วยทั้งหมด ซึ่งก็หมายถึง ต่างฝ่ายต่างได้ฉลองกันถึงสองหนนั่นเองเนื่องจากว่าปัจจุบันการเดินทางสะดวกมากขึ้น ไม่ว่าจะอยู่ใกล้หรือไกล เมื่อทราบข่าวแล้ว ก็สามารถจะมาร่วมงานได้ภายในเวลาที่หมู่บ้านของตนได้กำหนดไว้

ขอบคุณภาพและเนื้อหา จาก

Thaiyravelcr.blogspot.com

Gotoknow.org

Sompradtanabooncharoen.wordpress.com

Voicetv.co.th

Bloggang.com user:ดอกเสี้ยวขาว

Hotintour.wixsite.com

Banjong4000.blogspot.com

 

20,318 views

0

แบ่งปัน

มิวเซียมในจังหวัดเชียงใหม่