เสาสะดือเมืองนี้ชาวเชียงรายสร้างขึ้นเพื่อรำลึกถึงพระมหากรุณาธิคุณของพระยาเม็งราย และเฉลิมพระเกียรติพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวรัชกาลที่ 9 เสาสะดือเมือง 108 หลักตั้งอยู่บนรูปแบบสมมุติของจักรวาลอันเป็นคติความเชื่อที่มีมาแต่โบราณ ด้านหน้าหันไปทางทิศตะวันออก ลานรอบนอกหมายถึงแผ่นดิน ล้อมด้วยคูน้ำอันเปรียบเสมือนขอบจักรวาล รอบในยกขึ้นเป็นหกชั้นหมายถึง สวรรค์ทั้งหกของกายภูมิ แล้วยกอีกสามชั้นซึ่งหมายถึง รูปภูมิ อรูปภูมิ และชั้นบนสุดคือนิพาน สำหรับตัวเสาสะดือเมืองเปรียบดั่งเขาพระสุเมรุ ตั้งอยู่บนฐานสามเหลี่ยม หมายถึงตรีกูฏบรรพตหรือผาเส้า ล้อมด้วยเสา 108 ต้น อันหมายถึงสิ่งสำคัญในจักรวาล และล้อมด้วยน้ำห้าร่องเปรียบกับปัญจมหานทีลดหลั่นเป็นชั้นไหลสู่พื้นดิน ตามคติโบราณของล้านนา เสาสะดือเมืองจะใหญ่เท่าห้ากำมือ สูงเท่าพระเจ้าแผ่นดิน โคนเสานี้จึงใหญ่เท่าห้าพระหัตถ์กำ และสูงเท่ากับส่วนสูงพระวรกายพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวรัชกาลที่ 9 และพระองค์ได้เสด็จมาเจิมเสาสะดือเมืองนี้เมื่อวันที่ 27 มกราคม พ.ศ. 2531 ชาวเชียงรายเชื่อว่าน้ำที่สรงเสาสะดือเมืองแล้วเป็นน้ำศักดิ์สิทธิ์