ฉันเกิดที่เชียงราย ฉันเป็นคนเชียงราย แต่ฉันไปเรียนที่ภาคกลางตั้งแต่เด็กๆ เมื่อมีโอกาสสอบเข้ามหาวิทยาลัย ฉันจึงกลับมาเรียนที่นี่อีกครั้ง “มหาวิทยาลัยแม่ฟ้าหลวง” มหาวิทยาลัยท่ามกลางธรรมชาติที่สวยที่สุดในประเทศไทยแห่งนี้นี่เอง เมื่อมาอยู่ที่นี่ ฉันก็ได้รู้จักกับคนมากมายทั้งดีและไม่ดี การเรียนที่นี่ยากกว่าที่อื่น เพราะที่นี่มีการเรียนการสอนที่เน้นภาษาอังกฤษเป็นสื่อกลางในการสอน บ่อยครั้งฉันรู้สึกท้อกับมัน คิดถึงพ่อแม่ที่อยู่ห่างไกล ฉันอยู่แต่ที่หอเพราะไม่รู้จะไปเที่ยวที่ไหน ออกไปก็เสียเงินอยู่ดี ถึงแม้ฉันจะเป็นคนเชียงราย แต่ฉันก็ไม่ค่อยได้ไปเที่ยวที่ไหนเลย วันนี้เป็นวันหยุดยาวฉันไม่ได้กลับบ้านเหมือนกับคนอื่นๆ เพื่อนที่รักของฉันจึงชวนฉันไปเที่ยวกับพ่อแม่ของเธอ ฉันจึงถือโอกาสนี้ออกไปเปิดหูเปิดตาสักหน่อย พวกเราเดินทางไปที่บ้านของพลอยที่ตำบลรอบเวียง แม่ของพลอยชอบถ่ายรูปมากๆเหมือนกับฉัน พวกเราไปถ่ายรูปที่บ้านพักจอมพล ป.พิบูลสงคราม ไปไว้พระขอพรที่วัดดอยจอมทอง วัดใกล้บ้านของพลอย และก็บังเอิญเจอกับ “เสาสะดือเมืองเชียงราย” ที่อยู่ภายในวัด เสาสะดือนี้สร้างมาจากหินชั้นดีจากจังหวัดตาก ตามประวัติกล่าวว่า พญามังรายได้เสด็จตามหาช้างของพระองค์ ซึ่งหนีเตลิดออกมา เมื่อพระองค์ทรงพบสถานที่แห่งนี้มีชัยภูมิที่เหมาะสมแก่การสร้างบ้านเมือง จึงเกิด “เมืองเชียงราย” ขึ้น ฉันเคยได้ยินข่าวเกี่ยวกับท่าน เมื่อกลางเดือนสิงหาคม ปี55 ที่มีคนนำภาพอนุสาวรีย์พญามังรายมาตัดต่อ โดยใช้สัญลักษณ์ไลค์ ชูนิ้วโป้งที่กดชอบให้กันบ่อยๆในเฟซบุ๊ก ไปติดที่พระหัตถ์ของพญามังราย พร้อมทั้งเรียกภาพนี้ว่า พ่อขุนเม็งไลก์ ทำให้คนหลายกลุ่มไม่พอใจเฟซบุ๊กนั้น และต่อมา กระทรวงวัฒนธรรมเชียงราย แถลงว่า เตรียมดำเนินคดีกับเฟซบุ๊กหน้านั้น ชาวเชียงรายบางกลุ่มก็ประท้วงต่อต้าน ขณะที่เจ้าของหน้าเฟซบุ๊กดังกล่าวได้ลบออกไปก่อนก่อนหน้านั้นแล้ว

         ฉันดีใจมากที่มีโอกาสได้ออกมาไหว้พระ และดูผลงานศิลปกรรมอันสวยงามขนาดนี้ เสาสะดือเมืองแห่งนี้มีเสาบริวารมากมาย แกะสลักโดย นายสิงห์คำ สมเครือ ช่างฝีมือชาวพะเยา ด้วยผลงานอันละเอียดละเมียดละไม คงทน สร้างในรูปแบบศิลปะขอมแบบพนมบาแกง ยึดตามแบบจักรวาล หันสู่ทิศตะวันออก ด้านนอกสุดเห็นเป็นคูน้ำ ลานดินถัดจากคูน้ำเสมือนแผ่นดิน ลานด้านในเป็นชั้นๆ เหมือนสวรรค์6ชั้นในกามภูมิ แต่ละชั้นมีร่องน้ำขั้นกลาง ตัวสะดือเมืองโดดเด่นดั่งเขาพระสุเมรุยกพื้นสูงดั่งกับตรีกูฏบรรพต มีเสาถึง 108 ต้นรอบๆเลย และยิ่งไปกว่านั้นเสาสะดือมีขนาดเท่า 5 กำพระหัตถ์ ของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวภูมิพลอดุลยเดชมหาราช ช่างมีคุณค่าและความหมายแฝงมากเหลือเกิน สถานที่แห่งนี้จึงเป็นที่รำลึกถึงการสร้างเมืองเชียงราย เป็นสถานที่สำคัญแห่งหนึ่งของจังหวัดเชียงราย

         การได้มาเปิดโลกภายนอกหลังจากที่อยู่หอมานาน ทำให้ฉันได้เรียนรู้อะไรหลายอย่าง ฉันรู้สึกสบายใจที่ได้มาไหว้พระขอพรและได้มาเห็นสถาปัตยกรรมแห่งนี้ ได้มาเยือนกรุวัฒนธรรมเชียงราย ทำให้ฉันมีแรงบันดาลใจในการทำงานมากกว่าเดิม เป็นการออกมาข้างนอกที่มีประโยชน์และคุณค่าทางจิตใจมากๆ

........................................

Credit by :
นางสาว จุฑามาศ ทองก้อน