คำแนะนำการใช้งาน
ขยายขนาดตัวอักษร
เพิ่มระยะห่างตัวอักษร
เพิ่มขนาดลูกศรชี้
ตำแหน่ง
เส้นช่วยในการอ่าน
เน้นการเชื่อมโยง
ปรับชุดสี
เปิดการใช้งาน
ปิดการใช้งาน
Instructions for use
เริ่มต้นใช้งาน
Text Size

การขยายขนาดตัวอักษร

สามารถเลือกปรับขนาดตัวอักษรได้ 3 ระดับ คือ 20% 30% และ 40% จากขนาดมาตรฐาน

Text Spacing

การเพิ่มระยะห่างตัวอักษร

การปรับระยะห่างของตัวอักษร และช่องว่างระหว่างบรรทัด สามารถปรับได้ 3 ระดับ เพื่อให้อ่านข้อมูลต่างๆ ได้ง่ายขึ้น

Large Cursor

การเพิ่มขนาดลูกศรชี้ตำแหน่ง

ขยายขนาดของลูกศรชี้ตำแหน่ง (Cursor) ให้ใหญ่ขึ้นถึง 400%


Reading Guide

เส้นช่วยในการอ่าน

จะมีเส้นปรากฏขึ้น พร้อมกับการเลื่อนลูกศรชี้ตำแหน่ง เพื่อให้ผู้อ่านสามารถโฟกัสข้อความที่ต้องการอ่านได้สะดวกขึ้น

Highlight Links

เน้นการเชื่อมโยง

ช่วยเน้นและแยกส่วนของลิงค์หรือปุ่มต่างๆ ออกจาก เนื้อหาภายในเว็บไซต์ เพื่อให้สามารถมองเห็นปุ่มได้ชัดเจนยิ่งขึ้น

Change Color

เลือกปรับชุดสี

สามารถเลือกปรับชุดสีของเว็บไซต์ได้ 4 แบบตัวอักษรและปุ่มต่างๆ มีสีเข้มคมชัด มองเห็นได้ชัดเจน

Back

คงกระพัน

     ..."คงกระพัน" ในความหมายของไสยศาสตร์ หมายถึง ศาสตร์แห่งการป้องกันร่างกายจากศาสตราวุธ และศาสตราเวทย์ทั้งสิ้นทั้งปวง ซึ่งไม่ว่านักรบ นักร้าย นักเลง หรือแม้แต่นักรัก ต่างใฝ่หาไขว่คว้ามาเป็นของตน การคงกระพันนั้นตามความเชื่อสมัยโบราณ สามารถได้มาหลายหนทางเช่นเดียวกัน ยกตัวอย่างเช่น การเรียนไสยเวทย์จากอาจารย์ที่มีอาคมขลัง ผิวหนังไม่ระคายแม้ยามต้องคม ซึ่งเราจะเรียกกันง่ายๆว่า "วิชาคาถาคงกระพัน" ผู้เรียนต้องหัดท่องบ่น จนจำได้ขึ้นใจ ครูบาอาจารย์สมัยก่อน จะจดคาถาให้แก่ศิษย์ของตน จนสามารถท่องได้โดยไม่ต้องกางหนังสืออ่านแล้ว อาจารย์บางคนก็ให้ลูกศิษย์กลืนกระดาษที่จดวิชานั้นลงท้องไปเลย (นัยว่าจะได้คงเนื้อคงหนัง ดั่งวิชากลายเป็นพลังปราณอยู่ในสายเลือด) บางคนใจถึงหน่อย ก็จะสักร่างกายโดยเลือกลวดลายที่เชื่อกันว่า ให้ฤทธิ์ด้านความคงกระพันแก่ตนเอง ยกตัวอย่างเช่น ยันต์เก้ายอด ยันต์สร้อยสังวาล ยันต์มงคลแปดทิศ หรือยันต์มงกุฎพระเจ้าเป็นต้น แต่การจะรักษาพุทธคุณแห่งยันต์ต่างๆไว้นั้น มักจะทำได้ยากยิ่ง ต้องสำรวมกันตั้งแต่ กาย วาจา และใจ เรื่องกายนั้นครูท่านห้ามไว้หลายอย่าง เช่น ห้ามกินฟักแฟงแตงเถา บวบน้ำเต้ารวมไปถึงลูกมะเฟือง (มะเฟืองนี่สำคัญ ห้ามแม้จะเดินลอดเข้าไปไต้ต้นก็ไม่ได้) เพราะจะทำให้ยันต์ที่สักหมดมนต์ขลังลงไป อีกเรื่องที่ท่านสั่งห้ามไว้เด็ดขาดทางกาย นั่นคือการ ตบตีพ่อแม่ และไปผิดลูกผิดเมียเขา เพราะจะทำให้เกิดบาปหนัก เป็นการก่อเวรที่จะส่งผลร้ายในภายหลัง ผมเคยลองถามอาจารย์ของผม ว่าแม่ม่ายแม่ร้างนี่ครูห้ามด้วยไหม อาจารย์ท่านหันขวับมาแต่ไม่ตอบ เห็นแต่ท่านบอกว่าไอ้ทะลึ่งแค่นั้น ส่วนเรื่อง วาจา โบราณอาจารย์ท่านสั่งเอาไว้ให้กำปากกำคอ (หมายถึงอย่าพูดมาก) อย่ายกตนข่มท่าน อย่าพูดทำร้ายทำลายใคร และที่สำคัญ ห้ามด่าบุพการีเขา โดยเฉพาะเพศแม่ คือห้ามด่าแม่คนอื่นไม่งั้นวิชาก็เสื่อมอีก ส่วนเรื่อง ใจ ครูอาจารย์สั่งว่าอย่าอยากได้ของคนอื่น อย่าวัดรอยตีนพ่อแม่ และครูอาจารย์ ก็จะทำให้วิชาเสื่อมได้เช่นเดียวกัน บางคนไม่เรียนคาถา ไม่หาอาจารย์สัก แต่มักมีของดีติดตัว เช่นพระเครื่อง ตะกรุด ผ้ายันต์คดต่างๆ รวมไปถึงเครื่องรางฝ่ายต่ำ มีอีเป๋อและอ้ายงั่งเป็นต้น

     นอกจากนี้ยังมีคนที่คงกระพันมาตั้งแต่เกิดเช่น เคราทองแดง ตับเป็นเหล็ก และฯลฯ ทั้งหมดที่กล่าวมานั้น ล้วนแต่ให้ผลด้านความคงกระพันทั้งสิ้นแต่ก่อน เหล่าเสือที่คอยปล้นจี้ นักเลงอันธพาล หรือคนที่มีอำนาจบารมี ฝักใฝ่หาสิ่งเหล่านี้มาอยู่กับตัวนั่นเพราะรู้ดีว่า การเดินทางสายนี้มักเกิดปะทะกันอยู่บ่อยๆนั่นเอง คนที่คอยปกป้องสุจริตชน เช่นตำรวจทหาร ก็ต้องคอยระวังคนเหล่านี้เช่นกัน เพราะหากอีกฝ่ายมีความคงกระพัน นั่นคือ แม้จะยิงหรือฟันก็ไม่เข้า แต่โบราณอาจารย์รุ่นเก่าๆ ท่านก็ให้ทางแก้ไว้อยู่ สองสามทางครับ นั่นคือหนึ่ง เอาอาวุธไม่ว่าจะเป็น มีด ดาบ หรือลูกปืน นำไปทาด้วย ข้าวเหนียว
เพราะจะเป็น การพ้องเสียงว่า "เข้าเหนียว" นั่นเองสอง ให้นำอาวุธไปใส่ไว้ในรังเป็ดหรือไก่ ที่กำลังฟักไข่ ลูกเจี๊ยบ"ออก"มาจากไข่เมื่อใด ถึงจะเอาอาวุธไปใช้ได้ครับ สาม คือการนำอาวุธไปทาด้วยระดูของผู้หญิง ไม่ว่าจะเหนียวอย่างไร ก็โดนทำลายด้วยสิ่งนี้ครับ และสุดท้าย (จริงๆมีอีกนะครับแต่ขี้เกียจพิมพ์) คือการนำเอาเหรียญบาทตราแผ่นดิน มาห้อยที่ปากกระบอกปืน หรือ แขวนไว้ที่อาวุธต่างๆ ก็จะทำให้คนที่อยู่ยงคงกระพัน หมดสิ้นซึ่งอำนาจแห่งมนตราทั้งหมดครับ.

ภาพและบทความโดย

นาย ณรงค์ชัย โตอินทร์

18,516 views

0

share

Museum in Sukhothai